Op 7 mei 2019 vond een schouw plaats in de Kleiput, georganiseerd door de gemeente. Ze wil transparant zijn over de gang van zaken bij de verondieping. Er was een ruime opkomst van buurtbewoners, natuurminnaars en -deskundigen.
Bij de bewoners kwam de verontwaardiging over het gemeentelijk besluit nog volop naar voren. Zo stelde de ‘Japanse-duizendknoop-deskundige’ dat de gemeente bezig is die verder te verspreiden door de grond te transporteren en telkens om te woelen. Als verweer gold dat er al volop duizendknoop in de directe omgeving aanwezig was, dat de grond minstens vier meter diep werd gestort en het dan wel ‘verdronk’. En als het toch boven komt drijven wordt het opgevist en naar de afvalverbranding gebracht. Terecht vroegen bewoners zich daarop af, dat als je al deze moeite moet doen, waarom je dan nog grond met duizendknoop erin uit omliggende gemeenten naar de put brengt voor ‘natuurontwikkeling’. Het antwoord ‘dat er geld aan verdiend wordt’ bleef onuitgesproken.
Maar hierin schuilt wel het gevaar. Het oorspronkelijke idee om schone grond uit de Steengroeve te gebruiken voor verondieping, heeft plaats gemaakt voor gebruik van ‘licht vervuilde grond’. En De Gelderlander heeft uitgebreid beschreven hoe projecten van verondieping elders leiden tot een vorm van illegale afvaldumping.
Kritische vragen van bewoners over de kwaliteit van gebruikte grond in de kleiput werden gepareerd met dat ‘alles volgens de wettelijke normen gaat’. Wat niet wegneemt dat stukjes plastic en enkele stukjes asbest zichtbaar waren. Ook dreef er drab op het water dat “de dag ervoor er nog niet was”. Verontreinigingen die boven komen drijven worden nog wel opgevist.
Vanuit oogpunt van natuurbehoud mogen we blij zijn dat bewoners deze verondieping kritisch volgen. Op hun verzoek deed de wethouder nog twee toezeggingen: een jaarlijkse terugkerende schouw en een beeldregistratie van hoe de natuur op de oevers zich ontwikkelt.